Wypalanie traw i zarośli jedną z przyczyn naszej samozagłady
„Jeśli chcemy żyć - ratujmy zieleń; Bez zieleni nie ma tlenu”
Każdej wiosny, jak również w czasie długotrwałych susz panujących w okresie lata i jesieni, gwałtownie wzrasta zagrożenie pożarowe obszarów przyleśnych, lasów oraz innych lądowych ekosystemów nieleśnych.
Po długiej zimie roślinność jest bardzo wysuszona i w następstwie tego szczególnie łatwopalna. Ogień najczęściej powstaje na łąkach, pastwiskach, ścierniskach, poboczach kolejowych, w lasach i innych terenach zielonych. Szczególnie niebezpieczne są pożary torfowisk, których całkowite ugaszenie może trwać nawet wiele miesięcy. Główną przyczyną pożarów są podpalenia, często wynikające z bezmyślności.
Wiosenne pożary spowodowane wypalaniem traw stanowią poważne zagrożenie dla ludzi, lasów, domów mieszkalnych i zabudowań gospodarczych, a przede wszystkim dla zwierząt, które giną masowo w płomieniach: młodych ssaków, ptaków i ich gniazd, płazów, gadów i bezkręgowców.
Za wypalanie traw grożą konsekwencje prawne, areszt lub grzywna. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. nr 92, poz. 880) określa:
Za wypalenie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych grożą surowe sankcje:
Art. 82, § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 1971r. Nr 12, poz.114 ze zmianami), za wykroczenia tego typu przewiduje karę aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5000 zł. Art.163. § 1 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zmianami) stanowi: Kto spowoduje zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
PAMIĘTAJMY!
Wypalanie traw nie użyźnia gleby, a przywrócenie właściwego stanu powierzchni ziemi jest skomplikowane i wymaga często pracy wielu pokoleń leśników i rolników.
Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer